جوجه تا یک ربع پیش تو بغلم خوابیده بود. کمی رفلاکس داره و بنابراین بعد از شیردادن یک بیست/سی  دقیقه‌ای نگهش میدارم و امروز مثل اینکه از هر روز دیگری بیشتر ناراحته چون همینکه میگذارمش تو گهواره دوباره بیقراری میکنه. البته گریه نیست و بیشتر به غر زدن میمونه. الان هم گذاشتمش تو گهواره شروع کرده به سروصدا کردن. ولی فعلاً میگذارم گهواره کمی تکونش بده تا شاید خوابش ببره. گاهی فکر میکنم شاید این گهواره و اینطور قنداق کردن بیشتر اذیتش میکنه. البته اصولاً وقتی میخواد خوابش ببره مثل همه بچه‌ها بیشتر تکون میخوره و قنداق کردن آرومش میکنه و سریعتر و بهتر میخوابه، ولی گاهی مدام در تقلاست که دستهاش رو از قنداق بیاره بیرون و خیلی تکون میخوره. گاهی فکر میکنم همین تکونها (حرکتی مثل شنای پروانه به خودش میده) باعث میشه که به معده‌اش فشار بیاد و کمی بالا بیاره.  

**چند خط بالا رو عصر نوشتم. الان ساعت دوازده و چهل دقیقه صبحه و اصولا بهتره بخوابم. ولی کلی فکر و خیال تو ذهنم هست که باید بنویسمشون. بیشتر از اون بسیار نیاز دارم که دست به عمل بزنم و یک سری کارها رو هر چه سریعتر راست و ریست کنم. این روزها با جی در مورد مساله سرپرستی جوجه درصورتی که ما بمیریم حرف میزنیم. اینکه چه کسی سرپرستی جوجه رو به عهده بگیره و منابع مالی چه جوری تامین بشه. احساس میکنم هیچ اطلاعی از این موارد ندارم و باید بیشتر بخونم. فعلاً به توافق رسیدیم که از یکی از دخترخاله‌های من درخواست کنیم که مادرخوانده جوجه بشن. همسر تمایل چندانی به اینکه برادرش پدرخوانده بشه نداره. هرچند من فکر میکنم برادر همسر بسیار جوجه رو دوست خواهد داشت و هرکاری خواهد کرد که دخترک راحت باشه اما در عمل فکار میکنم طرز تربیت دخترخاله من بیشتر به ایده‌آلهای ما شبیه هست. 

راستی اگر کسی از شما در مورد مسایل مالی خبره هست، میتونه من رو راهنمایی کنه که بهتره پولی که در بانک دارم رو صرف پرداخت وام خونه بکنیم یا برای دوران بازنشستگی سرمایه‌گذاری کنیم؟