خوب. ما این هفته ساعتهامون رو کشیدیم جلو- سلام به روزهای بلند که میشه از سرکار اومد و هنوز وقت برای رفتن به پارک و پیاده‌روی توی جنگل داشت.
یک کم خسته‌ام. دیشب یک ترس کورناویروسی داشتیم چون همسر خیلی سرفه میکرد و کمی تب داشت. رفت بیمارستان و ازش آزمایش خون و نوار قلبی و سی-تی اسکن گرفتند. خوشبختانه مشکلی نبود و همون سرماخوردگی کهنه چند وقت پیش بود که همسر رو ضعیف کرده بود. ولی من کلاً سکته زدم و نه از جهت خودم تنها. بلکه بخاطر همه همکاران و کسانی که باهاشون در تماس بودم و همه باید قرنطینه میشدن. خلاصه که بخیر گذشت.
این پرینتال ویتامین خیلی بهم حالت تهوع میده. در کنارش هم یک جور قرص امگا تری میخورم که مقدار دی-اچ-ای بالاتری نسبت به ای-پی-ای داره و برای رشد مغز بچه میگن بهتره. ولی کلاً این کار رو هم مثل همه کارهای زندگی مرتب انجام نمیدم و بعضی روزها فراموش میکنم.
زانوم این دو روز که استراحت کردم خیلی بهتره و فکر کنم وقت دکتر فردام رو کنسل کنم. کاش یک چک لیست حاملگی وجود داشت از کارهایی که آدم باید راست و ریست کنه. از خرید وسایل گرفته تا مثلاً پیدا کردن مهدکودک خوب. اینجا سایت دولتی اسامی مهدها رو داره و همه گزارشهایی که از بازدیدهای سرزده هست هم توش هست. تقریباً هیچ مهدی نیست که یکی-دو مورد تخطی یا کمبود نداشته باشه. باید بگردیم و یک مهد خوب پیدا کنیم.
اینجا مرخصی بعد از زایمان دوازده تا هجده ماه هست براساس انتخاب مادر. ولی پولی که میگیری یکی هست. یعنی اگر یکسال بخواهی مرخصی باشی پنجاه و پنج درصد حقوق رو هر ما میدن و اگر بخوای یکسال و نیم مرخصی باشی سی و سه درصد حقوق رو میگیری. خدایی سی و سه درصد حقوق من میشه کله پاچه یک مورچه ولی باز هم فکر میکنم که هجده ماه مرخصی بگیرم برای بچه بهتر باشه. البته این هم از یک روانشناس خوندم که بچه باید تا دو سال پیش مادر باشه. ولی فکر کنم باید منابع دیگر رو هم بخونم و به نظر یک نفر بسنده نکنم. تو خیلی از جاهای دنیا مرخصی زایمان چند ماه بیشتر نیست. یعنی همه این بچه ها صدمه عاطفی خوردن؟ به نظر منطقی نمیاد.
دیروز به مادر، پدر و برادرم و همینطور پدر جیسون موضوع رو گفتیم. برادرم خیلی خوشحال شد و گریه کرد. انتظارش رو نداشتم و اشک من رو هم در آورد.
سلام و وقت بخیر
عزیزم رشد عاطفی بچه لاقل به دوسال و در حالت بهینه ۳ سال حضور مادر داره که بچه دلبستگی ایمنی شکل بده، خود طبیعیت جوری برنامه ریزی کرده که ابتدا بچه به مادر بچسبه و اتچ بشه تا اتچمنت ایمن بشه و پایه ای برای روابط بعدی فرد بشه، وقتی بچه نوجوان شد ، خودش فاصله میگیره....ما والدین اون سالهایی که باید روی اتچشدن دریت بچه کار کنیم و پیشش باشیم متاسفانه بعضا کم کاری می کنیم و دوره نوجوانی که هویت میخواد جده بشه و بره به سمت استقلال، از رفتارهای استقلال طلبی به وحشت می افتیم. پیشنهاد می کنم بیشترین حد مرخصی را فارغ از میزان حقوقتون بگیرید تا بتونید دلبستگی خوبی شکل بدید ....این یه سرمایه گزاریه عاطفیه و اگه تایم با کیفیت و هوب گذاشته نشه خدای ناکرده چندین برابرش را باید توی تراپی خرج کنید در آینده و خب معلومم نیست چی بشه، نمی خوام نگرانتون کنم ولی این آگاهی برای شما لازمه. من دکتر حسینی هستم و پایان نامه دکتری من روی دلبستگی بوده.
سلام خانم دکتر. ممنون از پیامتون و راهنماییتون. فعلا که یک سال و نیم رو میگیرم تا بعد ببینم چی میشه.
من سر هر دوتا بچه ام ۴ ماه مرخصی داشتم . یادم که میفته اشکم در میاد . تازه توی مرخصی بچه دومم شروع کردم آیلتس بخونم . حماقت که شاخ و دم نداره
خوب اینکه داشتی درس میخوندی به نظرم نشون میده که آدم قویی هستی. ولی چهارماه خیلی کمه.
اینجا فقط سه ماه مرخصی میدن با حقوق کامل . من در مورد یک سال و یک سال ونیم با درصدی از حقوق نشنیدم .
خوبه که امکانات هست ورایگانه. اینجا که معلوم نیست چطوریه. بیمه باید استفاده کنی کای هم از جیبت بدی تازه.
خوب شد که بخیر گذشت و مشکل جیسن جدی نبود
خوشبختانه کانادا بهتره و بعضی استانها بهتر هستند. حتی جاهای دولتی برنامه های ویژه خودشون رو دارند که حتی تا نود درصد حقوق رو هم میگیرن.
آمریکا این مشکل دکتر و بیمه خیلی پیچیده است.
کلا هرچی بیشتر پیش بچه باشی بهتره
برای مرخصی زایمان به روحیه ی خودت هم نگاه کن، بعضی ها ترجیح میدهند در روز یه تایمی را از کارهای مربوط به بچه فارغ بشوند و بعضی ها میگویند که لذت میبرند، فارغ از فضاهایی که مردم میسازند با خودت روراست باش و ببین کدوم را خودت دوست داری:) دوست من کارمند بانکه زایمانش با من همزمان بود بچه ی اولش، بعد که باید میرفت سر کار بهم گفت ببین خجالت میکشم بگم اما من خوشحالم مرخصی زایمانم تموم شد! میگفت از بس همه از عشق به بچه شون حرف میزنن! تاره این دوستم از وقتی من یادمه همیشه میگه از شاغل بودن متنفره خخخ و همیشه میگفت اگر تأمین مالی میبودم کار نمیرفتم. صادقانه ببین خودت هم چی دوست داری، فقط نظر کارشناسا در مورد بچه را نخون.
برای خانواده ات تو این روزهای خاکستری، بارداری تو نوووور بوده:))
فکر کنم یک سال و نیم رو بگیرم و تو اون مدت کورسهای درسی راونشناسی رو بردارم. هم یک حقوقی دستم میاد هم یک فعالیت دیگه غیر از بچه داری هست. من هم فکر نمیکنم از اون دسته آدمها باشم که فقط بتونم مادر باشم. باید فضای خودم رو داشته باشم.