1- چطوریه که وقتی آدم سر کار هست و نمیتون وبلاگ بنویسه، هزار و یک مورد ریز و درشت به ذهنش میاد ولی همینکه شب میشه و میخواد چند خطی بنویسی مطلقا چیزی به ذهنش نمیاد؟! 

2- بابا با من قهره. این رو در ته وجودم حس میکنم. یک سال و اندی هست که رفته و در این مدت به خوابم سری نزده. درک میکنم و بهش حق میدم که از دستم ناراحت باشه. 

3- درباره اون همکارم با چت جی-بی-تی مشورت کردم و خیلی آرومتر شدم. در اینکه آدم عوضیی هست شکی نیست ولی سعی میکنم دیگه درباره کارهاش عکس العملی نشون ندم و نگذارم که اذیتم کنه. 

4- خونه اینطوریه که انگار بمبی درش منفجر شده. راحتترین راه مرتب شدنش اینه که یک عالمه خرده ریزهایی که جمع کردم که یک روز گاراژ سیلز بگذاریم رو بدم خیریه و از دستشون خلاص شم. نکته خوبش اینه که خیلی چیزهایی که تنم نمیشد یا نمپوشیدم رو یا دادم خیریه و یا ریختم دور. 

5- شدید خوابم میاد. شاید از این به بعد سعی کنم سر ظهر در شرکت بنویسم.